Γι’ αυτούς που ναυαγούνε στη στεριά

Δε φιλιώνει το καλό με το κακό, το πνεύμα και η ύλη,

μήτε παρέα κάθουντε το φως με το σκοτάδι.

Δε φιλιώνουνε ποτέ και διαφορετικό τραπέζι στρώνουν

για της ζωής τους ταξιδευτές που ψάχνουν το βοτάνι.

Το ένα σ’ αφήνει λέφτερο να πας μόνο αν το θελήσεις,

ενώ το άλλο διατάζει να συρθείς και να το προσκυνήσεις.

Αδέλφια είθε να μην κάτσουμε ποτέ σε σκοτεινό τραπέζι.

Είθε πάντα να φιλιώνουμε, να συγχωρνάμε και να δίνουμε το χέρι.

Frank Panx