Ανταπόκριση: Panx Romana στο Κύτταρο 13/01/2018
Οι Panx Romana, πάντα φωνάζοντας για όλα εκείνα που μας τρώνε τη νοημοσύνη και την ανθρώπινη συνείδηση, το Σάββατο 13/1/2018 έστησαν ένα ακόμη ηχοθέαμα, “Monsantoland – The Last Supper”,με θέμα το πάντρεμα των τεράτων Monsanto και Bayer, που κουβαλούν στις πλάτες τους στυγνές δολοφονίες, εξυπηρετούν κολοσσιαία επικίνδυνα παγκόσμια παιχνίδια και αναμένεται να θεμελιώσουν το εξοργιστικό μονοπώλιο των γενετικά τροποποιημένων σπόρων “Roundup Ready” και τη χημική βιομηχανία. Στο κατάμεστο Kyttaro οι Panx Romana μίλησαν ξανά για όλα εκείνα που κανέναν δε συμφέρει να στα πει και να στα δείξει με το πραγματικό του πρόσωπο.
Ο κόσμος έρεε ήδη από τις εννιά αποδεικνύοντας πως οι Panx Romana δεν είναι απλά ένα συγκρότημα, είναι Ιδέα!
Η Νάντια Ντρογκούλη κρύβεται πίσω από το ακουστικό σχήμα των I Will NEVER.AGAIN, που ανέβηκε, ώρα 22:00, επάνω στη σκηνή. Σε folk ηχοχρώματα εστίασε με τα κομμάτια της σε τέρατα και φαντάσματα, σίγουρα προσωπικά μας, μα και μεγαλύτερα, θαρρώ, που μας περιτριγυρίζουν. Μπορώ να της πω, μάλιστα, με μπέσα πως η δική μου ψυχοσύνθεση είναι απολύτως ικανή να καταλάβει ίσως τι φαντάζεται όταν συνθέτει. Κυρίως σε mid και high tempo κινήθηκε στο εικοσάλεπτο που μας παρουσίασε, ενώ διαθέτει γλυκιά και όμορφη φωνή. Δεν κουράζει, δεν είναι βαρετή και θα μπορούσε σίγουρα να παίξει και παραπάνω. Με τον ωραίο της στίχο και την οικεία της εμφάνιση η Νάντια σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητη. Μια κιθάρα, η αγάπη της στην punk κι εκείνη συνθέτουν τους I Will NEVER.AGAIN!
Γύρω στις 23:00 έφτασε η ώρα που η ομάδα Panx Art Asylum θα βγει στη σκηνή, με τη μητέρα γη να μιλάει για αλήθειες. Την καταστρέφουμε μέρα με τη μέρα, αλλά εκείνη χωρίς εμάς σίγουρα διαθέτει όλα τα φόντα να κλείσει τις πληγές της κι αυτή ήταν και η μεγαλύτερη αλήθεια που μας είπε. Μετά έκαναν εμφάνιση και τα μαύρα κοράκια και το ηχοθέαμα έχει ήδη αρχίσει! Ένα σκιάχτρο και τρεις τυπάδες ντυμένοι με φόρμες χημικής προστασίας. Σύνολο τέσσερις, σύνολο Panx Romana!
Ήρθε η ώρα να ομολογήσω την αλήθεια μου, οι Panx Romana με κάνουν δυστυχισμένη που είμαι μόνο 22 και δε με έχουν μεγαλώσει, αλλά ταυτόχρονα ευτυχισμένη που τους έχω προλάβει κι έχω γίνει κομματάκι της 35+ χρόνων παρουσίας τους στη σκηνή. Όποιος νομίζει ότι είναι μόνο ένα μουσικό σχήμα, γελιέται. Οι Panx Romana είναι ανταρσία, έχουν αφιερώσει όλη τους την πορεία κοινωνικά και μουσικά σε ό,τι σημαίνει punk και είναι πιστοί ακόμη και τόσα χρόνια αργότερα.
Μπήκαν με το “Pax Americana”, μίλησαν για το μήνυμα του live, εξήγησαν γιατί τους έγινε τρέλα ετούτος ο σκοπός, έπαιξαν κομμάτια από όλους τους τους δίσκους, βροντοφώνταξαν ξανά τις αμετάκλητες ιδέες τους, επαναδιατύπωσαν την αντιμιλιταριστική τους πεποίθηση. ‘Αλληλεγγύη, Αγάπη, Συμπόνια’, μας θύμισαν πως όλοι πολεμάμε για μια θέση στο φως.
Αποχαιρέτησαν τον Τζιμάκο με το “Birdy” και πετάξαμε όλοι μαζί σαν ελεύθερα πουλιά!
Το φάσμα των ηλικιών κυμάνθηκε από την ηλικία μου μέχρι την ηλικία τη δικής τους, γιατί απλούστατα μεγάλωσαν γενιές και το γεμάτο Κύτταρο το επιβεβαίωσε. Τραγουδούσαν όλοι από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο, από τα πιο πρόσφατα κομμάτια τους μέχρι τα παλιότερα. Χόρεψαν όλοι, μπλέχτηκαν στο pit, απήλαυσες crowd surfing, συγκινήθηκες.
Άλλοι θυμήθηκαν την εφηβεία τους, άλλοι επαναπροσέγγισαν το νόημα της ζωής τους, άλλοι χώνεψαν καλύτερα το λόγο της δικής τους προσωπικής άρνησης να ενταχθούν στην παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Οι πιο τρελαμένοι ανέβαιναν στη σκηνή, όπως και στο τελευταίο κομμάτι, που οι ίδιοι οι Panx τους κάλεσαν να βοηθήσουν. Ακούσαμε ένα setlist γεμάτο από όλα όσα αγαπήσαμε.
Μιλήσαμε για τα “Αντισώματα” και γενικά προχθές κατάλαβα πως, είτε συμφωνείς απόλυτα είτε διαφωνείς με τη στάση ζωής ή τις ιδέες των Panx Romana, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση σε πράγματα που ο ‘σύγχρονος’ (λέμε τώρα!) κόσμος του 2018 θα έπρεπε να τα είχε δεδομένα κι όχι ζητούμενα. Αλλά, θέλει πολύ κόπο και κάκαλα ακόμα για να αγγίξεις έστω και λίγο από το φως.
Μα το καλύτερο απ’ όλα, όμως, κι αυτό που πήρα μαζί μου φεύγοντας είναι ότι υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν να νιώσουν και να καταλάβουν τι εννοούν οι Panx Romana για όλα αυτά που μας αφυπνίζουν τόσα και τόσα χρόνια, υπάρχουν κι άλλοι που έχουν ακούσει το συναγερμό να ηχεί.
Έφυγα από το Κύτταρο με μια ελπίδα, που τον τελευταίο καιρό την είχα χάσει. Να ζήσουμε το όνειρό μας κι ας είναι ουτοπία!
http://rockinathens.gr/panx-romana-i-will-never-again-kyttaro-live-13012018/
Ανταπόκριση: Χριστίνα Σούκη / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος
I Will Never Again