Objector, ένα ντοκιμαντέρ για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης

Σύνοψη: Όπως όλη η Ισραηλινή νεολαία, η Atalya είναι υποχρεωμένη να γίνει στρατιώτης. Σε αντίθεση με τους/τις περισσότερους/ες, αμφισβητεί τις πρακτικές του στρατού της χώρας της και αποφασίζει να αμφισβητήσει αυτή την ιεροτελεστία του περάσματος στη στρατιωτική θητεία. Παρά τις πολιτικές διαφωνίες και τις προσωπικές ανησυχίες της οικογένειάς της, αρνείται το στρατιωτικό καθήκον και φυλακίζεται λόγω της αντίρρησής της. Το θάρρος της ωθεί τους γύρω της να επανεξετάσουν τις δικές τους ηθικές και πολιτικές θέσεις.

Η ταινία OBJECTOR / ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ (https://objectorfilm.com) ακολουθεί την Atalya στη φυλακή και περαιτέρω, προσφέροντας ένα μοναδικό παράθυρο στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση από την οπτική μιας νεαρής γυναίκας που αναζητά την αλήθεια και παίρνει θέση για τη δικαιοσύνη.

Διάρκεια: 75 λεπτά, Υπότιτλοι: αγγλικά

 ΣΥΖΗΤΗΣΗ για το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης

Ομιλητές/τριες:

1) Μιχάλης Μαραγκάκης: αντιρρησίας συνείδησης, πρώτη δημόσια δήλωση αντίρρησης συνείδησης για ιδεολογικούς λόγους στην Ελλάδα (1986)
2) Δανάη Τριάντη, μέλος του Δικτύου για το Δικαίωμα στην Αντίρρηση Συνείδησης του Ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας
3) Φοίβος Ιατρέλλης, νομικός, εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας στην Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και ε.τ. Νομικός Σύμβουλος του Κράτους.
Συντονισμός: Νίκος Βασιλειάδης, μέλος του Δικτύου για το Δικαίωμα στην Αντίρρηση Συνείδησης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων έχουν ρητά αναγνωρίσει ότι το δικαίωμα στην αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία προστατεύεται από το δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας στο Άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και στο Άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αντίστοιχα. Τα διεθνή πρότυπα ορίζουν επίσης ότι οποιαδήποτε εναλλακτική υπηρεσία απαιτείται να υπηρετήσουν οι αντιρρησίες συνείδησης πρέπει να είναι γνήσια πολιτική, υπό πολιτικό έλεγχο, και μη τιμωρητικής φύσης ή διάρκειας.