Μοϊκάνες και Χάος: Η ιστορία του Ελληνικού hardcore-punk
Ένα αφιέρωμα στο πιο τίμιο (και τσιτωμένο) μουσικό είδος που έβγαλε ποτέ η χώρα
Η ελληνική πανκ γεννήθηκε όπως και ο πάππους του ελληνικού underground, δηλαδή το ρεμπέτικο, μέσα σε υπόγες και μετά από μια εθνική καταστροφή.
Στο ρεμπέτικο ήταν η μικρασιατική, στο ελληνικό πανκ ήταν η άνοδος της ΠΑΣΟΚΑΡΑΣ στην εξουσία. Η σκηνή ξεκίνησε στις αρχές των 80s όταν κάποιοι πιτσιρικάδες επηρεασμένοι από τα απόνερα του Αγγλικού (κυρίως) πανκ την “είδαν αλλιώς”, έφτυσαν στα μούτρα καρεκλάδες, μαλλιοροκάδες–μεταλλάδες και γενικότερα την υπερσυντηρητική ελληνική κοινωνία, φόρεσαν σκισμένα μπλουζάκια με παραμάνες, σήκωσαν μοϊκάνες και επικεντρώθηκαν σε ένα αγνό και εντελώς diy πολιτικοποιημένο-αντιμιλιταριστικό punk–hardcore.
Το ελληνικό πανκ γεννήθηκε στα υπόγεια, παίχτηκε στις πλατείες και στις καταλήψεις και δε ξεπουλήθηκε ποτέ. Οι στίχοι και αυτό που πρέσβευε πριν από 30 χρόνια, όπως θα δείτε παρακάτω, είναι ακόμα επίκαιρα και συνεχίζουν να εμπνέουν ακόμα πολλές νέες μπάντες .
Ακολουθεί ένα τοπ 10 για να σε βάλει στην “φάση”:
Γενιά του Χάους – “Μπασταρδοκρατία”
Μια από τις ιστορικότερες ελληνικές μπάντες από την Αθήνα. Το “Μπασταρδοκρατία” είναι ο πανκ ύμνος της γενιάς των 80ς, με το αργόσυρτο μπάσο δίνει την έναρξη για ανελέητο πόγκο:
“Δικαιώματα που ξέρατε τώρα δεν υπάρχουν/υπάρχει μια σκατό ζωή και μια τυφλή υπακοή“, σας θυμίζει κάτι;
Αδιέξοδο – “38 χιλιοστά”
Οι “Αδιέξοδο” ήταν “αδερφό” γκρουπ με τους “Γενιά του Χάους”.
Τα “38 χιλιοστά” είναι γραμμένα για τον 15χρόνο Μιχάλη Καλτεζά, που δολοφονήθηκε από την αστυνομία σε πορεία για την 17 Νοεμβρη το 1985.
“Αίμα χιλιάδων αθώων θέλω να δω να βάφει τους δρόμους, αθώοι δημοσιογράφοι, αθώοι αστυνομικοί, αθώοι δικαστικοί υπάλληλοι, αθώοι ευυπόληπτοι πολίτες. Εκδίκηση”
Stress – “Λέρος”
Μια μπάντα που “ύμνησε” όσο λίγες την σαπίλα της Αθήνας, που στην δεκαετία του ’80 το μόνο που υπήρχε σε αφθονία, ήταν το τσιμέντο, η πρέζα και οι μπάτσοι.
Το τραγούδι αναφέρεται στο φρενοκομείο της Λέρου, το όποιο λειτουργούσε σε συνθήκες στρατοπέδου συγκέντρωσης του Μένγκελε:
“Κάπου υπάρχει η κόλαση
το όνομα της είναι Λέρος
Εκεί εξοντώνουν ανθρώπους
στο όνομα της επιστήμης”
Panx Romana – “Έλληνες”
Πιασάρικο μελωδικό punk, από τις παλαιότερες ελληνικές πανκ μπάντες, στίχοι πολιτικοί αντιμιλιταριστικοί (γυμνασιακού) punk.
“E-ε-ε-λληνα είσαι σκουλήκι η Ακρόπολη δε σου ανήκει”
Γκρόβερ – “Σ’ αυτή την πόλη”
Η ροκ Θεσσαλονίκη των 80ς δεν ήταν μόνο οι Τρύπες. Οι Γκρόβερ άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό punk-hardcore, με κοφτερές κιθάρες και “ψαγμένους” στίχους που ξεφεύγουν από την κλισέ punk θεματολογία.
“Εδώ είναι κόλαση
Εδώ είναι ερημιά
Εδώ είσαι μόνος
Φύγε μακριά
Εδώ είσαι μόνος
Φύγε μακριά…”
Deus Ex Machina – “Execute”
Το ιστορικότερο ελληνικό αγγλόφωνο punk συγκρότημα έδινε πωρωτικές συναυλίες από το 1989 μεχρι 2016 και έχει στην πλάτη του ένα ΕP (“Different?”, 1997), που θα ζήλευαν πολλές καλιφορνέζικες μπάντες.
“Execute the law time’s so short/ execute the state, execute the things you hate”
Αντί – “Σταμάτα να μιλάς για θάνατο”
Σχηματίστηκαν το ’84. Synth punk με ένα μπάσο, 2 πληκτράδες και ένα drum machine. Zοφερή, ατμοσφαιρική μουσική, απολυτά ταιριαστή με την Αθήνα των 80ς και του τώρα.
“Γιατί απόψε η επανάσταση αρχίζει
Γιατί απόψε οι μπάτσοι θα νιώσουνε ρίγη
Γιατί απόψε θα πάψω να μιλάω για ειρήνη
Κι όσο γι’ αύριο, δε με νοιάζει τι θα γίνει”
Χάσμα – “Κάτι σαν ψέμα”
Ίσως το δεύτερο πιο γαμάτο πράγμα που έβγαλε ποτέ ο Πύργος, έγραψαν ένα από τα πιο πολυπαιγμένα ελληνικά πανκ κομμάτια, με στίχους που μιλάνε για τα προσωπικά αδιέξοδα που δημιουργεί η εξάρτηση:
“Είναι μέρες που σου βγαίνουν
είναι μέρες που δε βγήκαν
κι όλα αυτά που σε τρελαίνουν
δίπλα σου βρέθηκαν”
Χαοτική Διάσταση – “Κομματικά εξαρτημένοι”
Μελωδικό πανκ από την Πάτρα, σ’ένα τραγούδι αφιερωμένο στις εκλογικές αυταπάτες, γραμμένο στις αρχές των 90ς της “ευημερίας”:
“Όνειρα από τη χαραμάδα
πολιτικά παιχνίδια εις βάρος μας
η κυβέρνηση σκοτώνει τις ελπίδες
αστυνομία, στρατός και μίσος
η ψήφος σου είναι ο θάνατος!”